Het is inmiddels meer dan vier maanden geleden dat ik IJskelder aan het grote publiek presenteerde in de Vermaning in Giethoorn. Nog weken heb ik na lopen genieten van deze mooie dag. Ondertussen is er het een en ander gebeurd. IJskelder is goed ontvangen. Ik krijg mooie reacties en nog steeds word ik regelmatig aangeklampt door mensen, die het gelezen hebben. De voorraad, die ik in huis heb staan slinkt langzaamaan.
‘Wanneer komt de volgende?’ is een vraag, die me regelmatig gesteld wordt. Tja, daarop heb ik nog geen antwoord. Het idee is er, nu moet het nog uitgewerkt worden. Wel is zeker dat Giethoorn opnieuw het decor zal vormen voor mijn nieuwe boek. Deze keer met een vrouw in de hoofdrol, en niet – zoals Cecile – een die verdwenen is en een passieve rol speelt. De naam van de dame in kwestie heb ik al bedacht. Ook waar ze woont weet ik al. Nu moet ik haar beter leren kennen en het avontuur dat zij gaat beleven, verder uitwerken. Eén ding is zeker. Giethoorn, het doorgaans zo rustige dorp, met zijn grachten, sloten en meren, zal opnieuw opgeschrikt worden door een heftige gebeurtenis. Ik laat jullie nog even in spanning achter.