Beginzinnen

Een tijdje geleden las ik een artikel over beginzinnen. ‘De perfecte beginzin sluit aan bij de kern van je verhaal’, was de kop van een van de alinea’s. Is dat zo? Hoe belangrijk is de beginzin? Natuurlijk moet juist een eerste zin in een boek de lezer prikkelen tot verder lezen, maar moet hij meteen de essentie van je verhaal weggeven? En hoe doen gevestigde schrijvers dat? Ik heb er een aantal boeken op nageslagen.

  • Sinds haar zesde had ze niet meer in monsters geloofd. – Linda Castillo: Zwijgplicht
  • Mijn nicht is heterofoob. – Annet de Jong: Levend Bewijs
  • Op een broeierige maandag in augustus verdween Emma Buyens, een meisje van twaalf met sproeten en onregelmatige tanden, uit het ouderlijk huis. – Tony Coppers: Het Laatste Oordeel
  • Ik had een gloeiende hekel aan de vijfde vrouw van mijn vader, maar toch niet zo dat ik haar zou hebben vermoord. – Dick Francis: Bloedgeld
  • Het was een jaarlijks terugkerende gebeurtenis geworden. Stieg Larsson: Mannen die Vrouwen haten
  • Ludde pakte Ilias onder zijn oksels, zwaaide hem omhoog tot ver boven zijn hoofd, liet hem los en ving hem voor zijn borst weer op. – Lupko Ellen: Nachtengel
  • Met een warme, hartelijke glimlach op mijn gezicht liep ik naar het getuigenbankje, waar een vrouw me strak zat aan te kijken. – Michael Connelly: De Interne Jury
  • Rebecca Cory liet zich niet opzij duwen, hoewel er opnieuw een elleboog in haar schouderbladen werd gepord. – Alex Kava: Zwarte Vrijdag
  • Het besluit om een aanslag te plegen op het kantoor van de radicale jood werd vrij makkelijk genomen. – John Grisham: Het Vonnis

Als ik het lijstje doorlees zit er niet veel bij dat veel over de inhoud van het boek zegt. Wel spreekt uit een aantal zinnen een bepaalde belofte. De hele korte zin ‘Mijn nicht is heterofoob’ spreekt mij in dit rijtje nog wel het meest aan. Veelbelovend. Toch valt het verhaal een beetje tegen. Niet dat het een slecht boek is, maar ik heb betere gelezen, waarvan de beginzin misschien minder beloofde.

Een beginzin is natuurlijk belangrijk, maar vele zijn toch vrij nietszeggend. Voor mij is een pakkende tekst op de achterflap minstens zo belangrijk als die beginzin. Ook een cover kan me doen besluiten een boek niet te lezen. Dom? Misschien wel, maar een cover zegt toch wel wat over de schrijver en over het boek. Ondanks dat de beginzin belangrijk is, zijn er meer factoren die een boek begerenswaardig maken.

comments powered by Disqus