Nog een paar dagen, dan is het zover. De presentatie van mijn langverwachte derde boek. IJskelder, een mysterie, dat zich afspeelt tegen de achtergrond van mijn eigen dorp. De presentatie vindt plaats in de Vermaning, en heel eerlijk gezegd? Naast dat ik er heel erg naar uitkijk heb ik ook een beetje plankenkoorts. Ik heb geen idee wat ik moet verwachten, hoeveel mensen er op komen dagen en hoe mijn nieuweling ontvangen zal worden. Ga ik al mijn boeken verkopen? Blijf ik met de hele bups zitten? Kom ik wel uit mijn woorden tijdens het INTERVIEW? En dan moet ik ook nog voorlezen uit eigen werk. Ik heb al een beetje geoefend en dat viel me niet mee. De bibbers dus.
Tja, het schrijven is hard werken, zwoegen, bloed, zweet, tranen, maar ook vaak een grote glimlach. Want ja, ik vind het heerlijk als ik in de flow raak en mijn verhaal zichzelf gaat schrijven. Eigenwijze hoofdpersonen, die zich niets aantrekken van wat ik in gedachten heb.
Tot zover het gemakkelijke deel. Redactie, vormgeving, uitgeefproces en dan de promotie, al met al nog best een heel gedoe. Ook leuk, maar het kost me opnieuw bloed, zweet en tranen. Nog een paar dagen, dan is het zover. Mijn outfit heb ik ondertussen geregeld. De muziek is uitgezocht. De boeken staan te wachten. Ik ben er klaar voor. Met gezonde spanning.
Plankenkoorts dus.