Bloedstollend
Een moord, een ontvoering, een vermissing. Als het begin van het boek maar spannend is. Als lezer moet je een verhaal ingezogen worden. Vanaf het eerste begin zou je dus geprikkeld moeten worden om verder te lezen. Een schrijver heeft de taak om elke keer een stukje informatie los te laten, maar niet zoveel dat het gehele plaatje duidelijk wordt.
In een thriller krijgt de hoofdpersoon het vaak zwaar voor de kiezen. Denkt hij net de oplossing voor een deel van zijn probleem te gaan vinden, dan doemt er weer een ander probleem op. Of hij maakt een verkeerde keuze, waardoor zijn probleem groter wordt in plaats van kleiner. Het is een hele klus om het spannend te houden. Een spetterend, bloedstollend begin alleen is niet genoeg om een goed boek te schrijven. In het middenstuk worden zaken duidelijk en leer je de personages kennen.
En dan, ja dan komt het eind. Dat moet natuurlijk een climax zijn. Dus naast een bloedstollend begin zal het eind ook bloedstollend moeten zijn. Een triller schrijven valt niet mee. Schrijven is noeste arbeid, een goede thriller schrijven kost bloed, zweet en tranen. En dan is het af. De hoofdpersoon is bevrijd van zijn probleem. Alles is duidelijk, althans, alles wat de schrijver duidelijk wilde laten zijn. Een bevrijding? Voldoening? Jazeker, maar ook een gevoel van verlies. Het is af. Je boek, je kindje mag de wijde wereld in. Dan begint de thriller eigenlijk pas voor de schrijver.
Bloedstollend spannend!