Na wat geklus in huis heb ik mijn platenspeler zo staan dat hij ook makkelijk te bedienen is. Ik hoef niet meer over de grond te kruipen om erbij te kunnen. Mijn platencollectie staat ook voor het grijpen en is sinds kort verdubbeld (door persoonlijke omstandigheden, niets ernstigs, wel bijzonder). Op mijn vrije dagen zet ik nu makkelijk mijn favoriete muziek op. Ook de muziek die ik een aantal jaren heb moeten missen. Nog steeds ben ik wat lp’s kwijt, maar daar kom ik wel overheen. Even struinen op internet is ook leuk.
Vanochtend ben ik achter mijn laptop gaan zitten met Hotel California op de speler. Heerlijk om met de muziek, waar ik blij van word, te kunnen schrijven aan mijn derde boek. Muziek heeft in grote delen van mijn leven een grote rol gespeeld. Ik was altijd een beetje een buitenbeentje, wat muzieksmaak betreft. Schuldige daarvan was een van mijn grote broers. Die was een echte hardrockliefhebber. En ik, zijn kleine zusje, vond alles prachtig wat hij deed. Hij was mijn grote held, mijn idool. Omdat hij een stuk ouder was dan ik had ik niet veel contact met hem. Heel anders dan met mijn andere grote broer, die mijn grote vriend was. Maar terug naar de muziek. Hij leerde me onbewust te houden van stevige beat, jankende gitaren en rauwe zang, van muzikanten met lange, wilde haardossen. Gelukkig heb ik toch ook een eigen smaak ontwikkeld en kan ik de wat minder harde, rauwe, meer melodieuze rock ook wel waarderen. Mijn platencollectie bestaat veelal uit oude muziek uit de jaren 70, meest rock, maar om sommige platen kan ik wel lachen. Zo heb ik twee platen van Captain and Tennile. Waarom? Joost mag het weten. Ik heb ze dit weekend gedraaid en snap nog steeds niet goed wat ik er toen in zag. Ach, ik geniet van de meeste muziek, van de inspiratie die ik ervan krijg. En mijn broers? Dat zijn tegenwoordig allebei mijn grote vrienden.